atvilkinti — 2 atvil̃kinti žr. 1 atvilkti 1: Jie tą dviratį kokį galelį atbulą atvilkinę TP1882,12. vilkinti; apvilkinti; atvilkinti; įvilkinti; išsivilkinti; nuvilkinti; pavilkinti; parvilkinti … Dictionary of the Lithuanian Language
išsivilkinti — 2 išsivil̃kinti žr. išvilkdinti (refl.). ◊ ×iš jùpų išsivil̃kinti mesti kunigystę: Sirgo, slabnėjo i mirė iš to širdies skausmo, ka tas sūnus išsivil̃kino iš jupų End. vilkinti; apvilkinti; atvilkinti; įvilkinti; iš … Dictionary of the Lithuanian Language
nuvilkinti — 2 nuvil̃kinti žr. nuvilkdinti: Nuvilkinęs drabužius ponios sudraskydino M.Valanč. vilkinti; apvilkinti; atvilkinti; įvilkinti; išsivilkinti; nuvilkinti; pavilkinti; parvilkinti … Dictionary of the Lithuanian Language
parvilkinti — 2 parvil̃kinti žr. parvilkdinti: Bjauri piktadėjystė yra ant prašokusioj nedėlioj šičion parvilkintojo maskolių akruoto išprovyta LC1887,45. vilkinti; apvilkinti; atvilkinti; įvilkinti; išsivilkinti; nuvilkinti; pavilkinti; parvilkinti … Dictionary of the Lithuanian Language
pavilkinti — 2 pavil̃kinti tr. patęsti: Tara žodžius pavil̃kindamas Skd. vilkinti; apvilkinti; atvilkinti; įvilkinti; išsivilkinti; nuvilkinti; pavilkinti; parvilkinti … Dictionary of the Lithuanian Language
vilkinti — 2 vil̃kinti, ina, ino 1. NdŽ žr. vilkdinti. 2. žr. 1 vilkti 5. ║ Jis lengvai sau nupukšėjo į jūrą, į nakties tamsą; mūsiškiai – sunkiai vilkino atgal savo „menkes“ Vaižg. vilkinti; apvilkinti; atvilkinti; įvilkinti; išsivilkinti … Dictionary of the Lithuanian Language
įvilkinti — 2 įvil̃kinti žr. 1 įvilkti 1: Įnešė į vidų, įvil̃kino tą slaunų paukštelį, tą žvirblelį JV376. vilkinti; apvilkinti; atvilkinti; įvilkinti; išsivilkinti; nuvilkinti; pavilkinti; parvilkinti … Dictionary of the Lithuanian Language